Weekendje kamperen

Ik heb dit weekend in de bush gekampeerd. En dat ging niet zonder slag of stoot.

Het plan was om zaterdagochtend lekker vroeg te vertrekken om een weekendje erop uit te gaan in de buurt. Er zijn verschillende plekken waar het heel mooi is om een nachtje te overnachten en het echte Afrika te beleven. Samen met Joost (vriend van Floor), Paul (andere NLse student), Melina (Deense studente) en Bo gingen we op pad. We moesten eerst een aantal hindernissen overwinnen voordat we dan ook echt op pad konden gaan.

De eerste hindernis was een zachte band. Niet lek, maar op de een of andere manier zat de band niet goed op de velg en was er heeel langzaam lucht uit aan het ontsnappen. Dus wij naar de garage van het ziekenhuis, probleem opsporen (zoals wij dat in NL met een fietsenband doen), band leeg laten lopen en weer oppompen. Klus geklaard.

Lekker op pad dachten we. Toen we zo'n 15 minuten onderweg waren zag ik ineens een lampje branden van de accu. Die heb ik 2 weken geleden nog gecontroleerd en bijgevuld met gedestileerd water, daar kan geen probleem mee zijn. Totdat de motor ineens afsloeg en ik naar buiten ging om te kijken wat er loos was: de motor was oververhit. Ik met mijn stomme kop was vergeten water/koelvloeistof te controleren en ja hoor er zat net deze ene keer niet genoeg water in! Motor af laten koelen, 6 liter water erin gegoten en de motor weer aangezet. Op dat moment kwam er ook een traktor van Haydom langs, met mensen die ons zojuist hadden geholpen met de lekke band. Die zullen wel gedacht hebben. Ook zij hebben er naar gekeken en ontdekten een klein lek in de radiator... Terug naar Haydom, hier kun je niet mee op pad de bush in. Wij weer naar de garage, maar dit keer was het probleem niet zomaar te verhelpen.

Dan maar in de tuin kamperen dachten we.

Ineens bedacht ik me dat je ook van het ziekenhuis auto's kon lenen. Het was inmiddels een aantal uur later en wij hadden toch wel erg veel zin om even te ontsnappen uit Haydom, dus een klein uurtje later gingen we dan echt op pad met een auto van het ziekenhuis en een gedaileerde routebeschrijving van de directeur hoe we onze weg in de bush konden vinden.

Eerst moesten we nog even tanken.

- Bo was het een beetje zat -

Wij naar het tankstation gereden en terwijl een lieftallig meisje ons helpt met het vullen van de tank constateerd Joost dat de diesel er net zo hard weer uitloopt door een lek in de achterste tank.....

Dus.... wij weer terug naar de garage. Geen probleem, gewoon de voorste tank vullen, die doet het wel en rijden maar. Oke, we zitten natuurlijk in Afrika.

En weer terug naar het tankstation en de voorste tank vullen en op naar het avontuur!

- On our way!! Finally... -

De laatste hindernis was ongetwijfeld de weg vinden met behulp van de tekeningen van Dr. Olsen. Via de kerk, over een riviertje (die er dus niet zijn in het droogseizoen), niet naar links of rechts, vlak voor Mount Harrar naar rechts en dan naar beneden over een riviertje en weer omhoog, rechts aanhouden en op een gegeven moment naar links. Maar ja, daar hadden wij een beetje moeite mee, want welk weggetje is naar links? Alle weggetjes zouden in Nederland de naam geitenpaadje hebben, dus het was niet zo duidelijk als tijdens het uitleggen van de routebeschrijving leek. Na een uurtje zoeken en herhaaldelijk vragen, de mensen begrepen niks van ons en wij van hen, toch de goede weg gevonden omdat 3 mensen achter elkaar hetzelfde zeiden. En inderdaad na de grote steen steil naar beneden in low gear en na de waterpomp naar rechts het bos in en bij de Holy Tree waar gras uit steekt, naar links. Nog een uitdaging zul je begrijpen, want welke boom in een bos is nou de Holy Tree?? We hebben hem uiteindelijk gevonden, maar wij vonden er niet zoveel heiligs aan.

- Locals -

En daar reden we dan over de uitgestrekte savannen, alle nederzettinkjes achter ons gelaten richting onze slaapplek voor de nacht. Het enige wat we tegenkwamen waren enkele hutjes van stro, een verdwaalde aap en wat dikdiks (hele kleine hertjes). Verder veel acaciabomen en baobabtree's. Na een tijdje zijn we naar links het gras ingereden en hebben we kamp gemaakt voor de nacht, inclusief bescherming tegen hyena's en een groot kampvuur dat de hele nacht is aangebleven dankzij de nachtdienst van Joost.

- chillen met Bo bij het kampvuur -

- in de schaduw van de baobab -

We hebben heerlijk gebarbequed op bijeengesprokkeld vuur en vallende sterren gekeken. Als je dan 's ochtends wakker gefloten wordt door een heel vogelconcert en een lik van Bo in je gezicht: wat wil je nog meer?

- ontbijtje -

Na lekker relaxed te hebben ontbeten zijn we zonder hindernissen in een keer door naar huis gereden.

En guess what... vandaag word ik 30!

- Mzee kidogo -