dinsdag 15 september 2009

- De weg van Arusha naar Haydom - 300 km lang -
De afgelopen weken zijn voorbij gevlogen. Met een auto vol heerlijke boodschappen en heel wat euro lichter naar Haydom teruggereden vanuit Arusha. Mama Swai bezocht: Julia je grote kaart van drie jaar geleden staat nog steeds op haar koelkast! Heerlijk weekend gehad, met veel lekker eten, relaxen aan een mooi zwembad, en gezellige avondjes met de medische studenten die ik op sleeptouw had genomen.

- Diner met de medische studenten -

Ondertussen heb ik naast het dokteren er een aantal taken bij gekregen, waaronder die van studentcoördinator. Dat betekent naast alles regelen voor max 6 studenten per keer regelmatig lekkere etentjes bij mij thuis, stoere verhalen vertellen bij het kampvuur en de sterren tellen. Dat zijn er ontelbaar veel! Verder ben ik gevraagd om een managementfunctie op me te nemen, namelijk om het medisch hoofd van de afdeling te worden, met een mooi woord division medical chief. En daarnaast geef ik ook nog 1x per maand les aan het hele ziekenhuis over verloskunde met name, wat is normaal en wat niet. Daarmee probeer ik enigszins het aantal verkeerd ingeschatte beoordelingen te reduceren. Soms wordt ik ergens bijgevraagd en dan denk ik… wat is het probleem? De andere keer word ik pas gevraagd om mee te kijken als iemand al 8 uur lang 8 cm ontsluiting heeft… Het plan is om dat dan een keer per week te herhalen op de afdeling voor de studenten en verpleeg/verloskundigen die niet konden komen. Maar goed, als je zoals vandaag 1 verpleeg/verloskundige op de afdeling hebt staan en 1 op de verloskamers met 8 bedden. Dan is ook daar geen tijd voor. Tja, waar te beginnen om de zorg te verbeteren?

- Aan het werk op OK -

Afgelopen weekend met Ilona, Cees en hun kids op safari geweest. Lekker een dagje door Lake Manyara crossen in eigen safari-auto en alle nijlpaarden, olifanten, giraffen en de rest bewonderd. Helaas geen tree-climbing lions gezien. De prijs op het spotten van een leeuw in een boom steeg naarmate de dag vorderde van een biertje, naar een fles wijn, een fles dure wijn naar een fles champagne. Dat mocht helaas niet baten. Op de terugweg naar Haydom nog wel een konijn en een muis gezien… De andere dag hebben we heerlijk gerelaxed bij Serena Lodge (650 dollar per kamer/nacht) en genoten van het lunchbuffet en panoramazwembad (zie foto, niet jaloers worden, het water was koud!!!!).

- Op safari in Lake Manyara -
- Relaxen bij Serena Lodge, met op de achtergrond: Lake Manyara -

Bij de lodge waar wij sliepen, iets minder luxe, maar toch luxe vergeleken met Haydom, hadden ze een nest jonge katjes. Leuk dacht ik, misschien een nieuw vriendje voor in huis. Zonder probleem kon ik eentje meenemen naar Haydom. De reis verliep zonder problemen, maar toen ik eenmaal thuis was begon het pas. Het lieftallig poesje met schattige witte en grijze vlekjes bleek een monster!!! Eerst wist hij te ontsnappen uit een dichte kartonnen doos met twee van mijn zwaarste medische boeken erop (en dat weegt nogal wat kan ik je vertellen). Daarna ontsnapt hij uit een met ductape dichtgetapete doos en vervolgens uit huis!! Houdini is er niks bij. Want wat had meneer/mevrouw gedaan? Net zoland in het ijzeren muskieten gaas voor het raam gehangen totdat hij/zij op 2 meter boven de grond een gat had gemaakt waardoor ze naar buiten kon ontsnappen. Als dank heeft hij/zij daarna mijn anti-vogel-muskieten-net over de moestuin kapot gemaakt. Asante sana (en bedankt in swahili)! Ik heb dus voor 6 uur een huisdier gehad denk ik…. En niet geslapen. Gelukkig was het vandaag een gekkenhuis op de verloskamers, precies wat ik nodg had.

- Voor en na de ravage -
Anyway! Ik heb het naar mijn zin, de eerste oogst uit eigen tuin is geoogst en het heeft heerlijk gesmaakt. Drie keer raden wat het was. Er staat een klein poesje op als hoofdprijs....

7 opmerkingen:

  1. Hoi Ellen,
    Zo te lezen, ben je goed bezig daar in het verre Haydom.
    Arts, lerares, manager,dierentemmer,reisleidster,
    hovenier maar vooral levensgenietster.
    Verder heb je nog tijd om familie en vrienden regelmatig op de hoogte te houden van je belevenissen.
    CHAPEAU !!
    Ga zo door maar pas ook op jezelf.
    Papa

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ehmm... bananen? (die kat hoef ik niet ;-)

    Wat geweldig dat je mama Swai gevonden hebt!!! Was ze niet ontzettend verbaasd om je weer te zien? Wat is haar adres dan zal ik haar een minder vergeelde kaart voor haar collectie sturen...
    Ik zit nu in Lombok; spreek Frans, Engels en Ghanees via de tolkentelefoon op 1 dag.. In combinatie met een cursus Afrikaans dansen en jouw verhalen zijn de reiskriebels net te onderdrukken!
    Lieve Ellen, wat geweldig wat je allemaal schrijft en laat zien! Vergeet niet te genieten!! Liefs Juul

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Ellen,

    zit momenteel in de nachtdienst, en probeer geregeld even op jouw blog te kijken. Super om zo een beetje op de hoogte te blijven/lezen van wat je allemaal doet en wat je overkomt. Vind je een stoer wijf dat je dit zo allemaal onderneemt!
    Wil je het allerbeste wensen. En hoop dat je me veel lees-plezier geeft voor in m'n nachtdienst. Kijk uit naar je nieuwe verhalen/ervaringen...

    Lieve groeten, Petra Verschure (krullenbolafd.1.3.MC.Zuiderzee)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Ellen,
    Wat een belevenissen! Geniet er ook vooral van! Dat katje gaf je meer problemen dan alles wat je in je werk tegenkomt, geloof ik. Heel benieuwd naar je volgende verhaal, je begint je draai daar aardig te vinden. Geweldig!
    Liefs en tot een volgende keer!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Ellen
    Wat een vermakelijk verhaal,dat van dat poesje. Weet je zeker dat het om een kat ging?
    Geweldig wat je allemaal doet en meemaakt!
    Ik lees steeds weer met interesse wat je te melden hebt.
    Heel veel groeten en een fijne tijd, ook van Lars en onze meiden.
    Beppie Velthuizen

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha die Ellen, idd wat een verhaal, wat een breed takenpakket heb je inmiddels: wat doe je niet? Lijkt me ook wel gezellig zo met die studenten!? Hoeveel baby's heb jij al op de wereld geholpen? Ik ben dat mexicaantje nog niet vergeten! En fantastische foto's: volgens mij wil iedereen die meeleest/meeleeft zo overkomen om alles zelf te zien en ervaren! hart gr Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  7. He el, mooie verhalen zeg. Een tijdje je blog niet meer gevolgd, inmiddels weer helemaal bij. We willen meer foto's! Geniet ervan. Ik mail je snel. Straks naar de ardennen en begin oktober beginnen met m'n nieuwe baan!
    Liefs Jacco (en Joor)

    BeantwoordenVerwijderen